ΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

13-10-2017

Ως γνωστόν, το Ισραήλ είναι ένα κράτος, το οποίο μέχρι σήμερα, ήταν περικυκλωμένο στην Μέση Ανατολή από την εποχή της ίδρυσης του, από πολλά εχθρικά αραβικά και μουσουλμανικά κράτη, τα οποία στόχευαν από τον καιρό ακόμα της ίδρυσης του, στην πλήρη καταστροφή του.

Αυτό συνέβη, διότι μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ολοκαύτωμα, το κράτος του Ισραήλ, εγκαθιδρύθηκε με την βία στα εδάφη της Παλαιστίνης (με άμεση αναγνώριση από τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ).

[Οι ΗΠΑ, υπό τον πρόεδρο Τρούμαν, στήριξαν το νεοιδρυθέν Ισραήλ, λόγω της μεγάλης πολιτικής και οικονομικής ισχύος του αμερικανοισραηλινού λόμπι, αλλά και για τις ψήφους του, αφού πλησίαζαν εκλογές στις ΗΠΑ και η στήριξη του στον πρόεδρο Τρούμαν για επανεκλογή του, θα ήταν καίρια.

(Παρόλα αυτά, στα απομνημονεύματα του Τρούμαν που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα, αποδεικνύεται, ότι ο ίδιος δεν συμπαθούσε καθόλου τους Εβραίους, αλλά αντίθετα, τους χαρακτήριζε υπέρμετρα γλοιώδεις, λακέδες και δουλοπρεπείς σε όσους έχουν εξουσία, ενώ όταν την έπαιρναν αυτοί, γίνονταν χειρότεροι ακόμα από τον Χίτλερ ή τον Στάλιν). 

Ο Στάλιν από την άλλη, νόμιζε, ότι μιας και πολλοί από τους κατοίκους του νέου αυτού κράτους, είχαν φαινομενικά «αριστερή σοσιαλιστική ιδεολογία και οργάνωση (κιμπούτζ)», ενώ παράλληλα, αρκετοί από αυτούς προέρχοταν από την πρώην τσαρική Ρωσία, θα συμμαχούσαν, λόγω κοινών ιστορικών, πολιτισμικών και  ιδεολογικών δεσμών με την ΕΣΣΔ.

Φυσικά, μόλις ιδρύθηκε το Ισραήλ, οι Ισραηλινοί συμμάχησαν αμέσως με τις ΗΠΑ και ο Στάλιν, εξοργισμένος με την στάση τους αυτή, και νιώθοντας ότι τον ξεγέλασαν, συμμάχησε στην συνέχεια με τους Άραβες εχθρούς τους και άρχισε να τους ενισχύει στρατιωτικά, πολιτικά και διπλωματικά, ενώ ταυτόχρονα, άρχισε να κυνηγάει και τους Εβραίους της ΕΣΣΔ για εκδίκηση (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%89%CF%83%CE%AE%CF%86_%CE%A3%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82)].

Παράλληλα, έγινε και η βίαιη εκδίωξη των Παλαιστινίων, από τα εδάφη τα οποία κατοικούσαν επί πολλές εκατονταετηρίδες, από τους Ισραηλινούς, αμέσως μετά το πέρας του πρώτου Αραβοϊσραηλινού πόλεμου, το 1948, το ίδιο έτος που ανακηρύχθηκε η ανεξαρτησία του κράτους αυτού. 

Από τότε, ακολούθησαν πολλοί πόλεμοι μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών (http://www.triklopodia.gr/%ce%bf%ce%b9-%ce%bf%ce%bc%ce%bf%ce%b9%ce%bf%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%83-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%bc%cf%89%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b9%cf%83%cf%81%ce%b1%ce%b7%ce%bb-%ce%bc/), στους περισσότερους από τους οποίους κέρδισαν οι Ισραηλινοί. 

 

Οι Ισραηλινοί, είχαν, όντας το μόνο δημοκρατικό, μη αραβικό, μη μουσουλμανικό και εχθρικό στην ΕΣΣΔ κράτος στην Μέση Ανατολή, την συμμαχία και βοήθεια, πρώτα των ΗΠΑ, αλλά και των συμμαχικών (και μη αραβικών) με αυτή κράτη στην περιοχή, δηλαδή της Τουρκίας και της Περσίας του Σάχη.

Όμως, μετά την πτώση του Σάχη στην Περσία και την άνοδο του ισλαμικού θεοκρατικού καθεστώτος του Χομεινί στην χώρα αυτή, το Ισραήλ έχασε έναν πολύτιμο σύμμαχο στην Μέση Ανατολή (όπως και οι ΗΠΑ).

Αντίθετα, την ίδια περίοδο, η ήττα των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, καθώς και η εισβολή των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν, φάνηκε ότι ενίσχυαν την δύναμη της ΕΣΣΔ και του ανατολικού μπλοκ, ενώ αυτή του δυτικού μπλοκ και των ΗΠΑ, έφθινε.

Έτσι, τόσο οι ΗΠΑ, αποφάσισαν να «αντισταθούν» στην ισχύ της ΕΣΣΔ (καθώς και να την εκδικηθούν για την βοήθεια που παρέδωσε στους αντάρτες Βιετκόνγκ, «βοηθώντας» με τον τρόπο αυτό, στην τελική ήττα και υποχώρηση των Αμερικάνων από το Βιετνάμ), ενισχύοντας τους ισχυρότερους εχθρούς της, εντός της συμμαχίας της (Σύμφωνο της Βαρσοβίας) και της περιφέρειας (Μέση Ανατολή και κεντρική Ασία) της:

Αρχικά, τους φανατικούς ισλαμιστές στο Αφγανιστάν (με την σκέψη πως ίσως δημιουργούταν αντίστοιχα κινήματα εντός της ΕΣΣΔ από τους καταπιεσμένους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της), με την ευγενική πάντα, βοήθεια και χορηγία των Σαουδαράβων, του Κατάρ, της Τουρκίας και του Πακιστάν, αλλά και «γενναίων εθελοντών μαχητών της ελευθέριας» (μουτζαχεντίν και Μπιν Λάντεν αρχικά και Ταλιμπάν μετέπειτα).

[Σημαντικό ρόλο στον πόλεμο αυτό, έπαιξαν και τα μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας παγκόσμια, τα οποία έλαβαν ως «εθελοντές», μέρος στον πόλεμο του Αφγανιστάν.

Τα πιο γνωστά μέλη της εκείνη την περίοδο, ήταν ο Αιμάν Αλ Ζαουάχρι και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, τότε εκπαιδευόμενοι από την CIA και χρηματοδοτούμενοι από Σαουδική Αραβία και Κατάρ, οι οποίοι στην συνέχεια ίδρυσαν την γνωστή ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση, Αλ Κάιντα].

Ύστερα, τους καθολικούς των χωρών της Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μέσω της πολιτικής, του πολωνικής καταγωγής και πάντα εχθρικού προς τους Σοβιετικούς Μπρεζίνσκι, αλλά και του συμπατριώτη του, του πρώην ηθοποιού και τότε επισκόπου Κρακοβίας, Κάρολου Βοιτόλα, μετέπειτα πάπα Ιωάννη Παύλου του Β’, ξεσηκώνοντας τους βάναυσα καταπιεσμένους καθολικούς πληθυσμούς στις κατεχόμενες από την ΕΣΣΔ χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

(Πρώτα στην Πολωνία, υπό τον καθολικό Λεχ Βαλέσα και το εργατικό αρχικά συνδικάτο του και μετέπειτα κόμμα, την «Αλληλεγγύη», ύστερα τους Τσέχους με τον καθολικό Χαβελ στην Τσεχοσλοβακία, τους Ούγγρους, αλλά και άλλες προσωπικότητες και λαούς που συντέλεσαν στην οριστική πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και του Ανατολικού μπλοκ το 1989).

Την ίδια πολιτική ακριβώς, προσπάθησαν να ακολουθήσουν την ίδια περίοδο και οι Ισραηλινοί. 

Ως αντίβαρο στην Παλαιστινιακή Οργάνωση PLO του Γιασέρ Αραφάτ, την οποία χρηματοδοτούταν από την ΕΣΣΔ και τα αραβικά εθνικιστικά κράτη (π.χ. Αίγυπτο, Λιβύη, Συρία, Ιράκ), αποφάσισαν να επιτρέψουν την χρηματοδότηση (και τεράστια εξέλιξη) από την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, του παραρτήματος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Παλαιστίνη, της Χαμάς.

Αυτό το έκαναν, με σκοπό, τόσο να δημιουργήσουν ένα αντίβαρο στην αρραγή ως τότε ηγεσία των Παλαιστίνιων υπό τον Αραφάτ, όσο και για να δημιουργήσουν πιθανότατα και έναν αέναο εμφύλιο μεταξύ των Παλαιστίνιων, ο οποίος θα τους κρατούσε μόνιμα «απασχολημένους» στο να «σφάζονται μεταξύ τους», αντί να πολεμούν από κοινού τους Ισραηλινούς εχθρούς τους.

[Φυσικά όμως, όταν η Χαμάς, στράφηκε εναντίον του Ισραήλ και στην συνέχεια, κέρδισε κατά μεγάλο μέρος τον παλαιστινιακό εμφύλιο, εγκαθιδρύοντας ένα ισλαμικό κράτος στην Γάζα, τότε οι Ισραηλινοί στράφηκαν με οργή εναντίον της, όπως ακριβώς έκαναν οι ΗΠΑ, όταν οι Ταλιμπάν, οι μουτζαχεντίν και ο πρώην σύμμαχος της, Μπιν Λάντεν, στράφηκαν εναντίον τους].

Βλέποντας όμως παράλληλα, το μόνιμο μίσος των Αράβων εχθρών εναντίον τους, αλλά και την συνεχή προσπάθεια τους να τους διαλύσουν, οι Ισραηλινοί αποφάσισαν, ότι ο μόνος τρόπος να αποκτήσουν την υπεροχή και την κυριαρχία στην Μέση Ανατολή, ήταν, να διαλυθούν οριστικά τα εχθρικά προς αυτούς αραβικά κράτη και να τεμαχιστούν σε μικρότερα ή αυτά να βρίσκονται σε μία μόνιμη κατάσταση αναταραχής και εμφυλίου.

Για τον λόγο αυτό, υιοθέτησαν το σχέδιο του στρατηγικού αναλυτή, Οντέντ Γινιόν (http://www.zougla.gr/kosmos/article/i-logi-pou-ine-ikanopimeno-to-israil-apo-to-kourdiko-dimopsifisma), το οποίο και πρότεινε ακριβώς τον παραπάνω αναφερόμενο στρατηγικό σχεδιασμό, όπως και την μόνιμη κατοχής πυρηνικών όπλων από μέρους του Ισραήλ για την ασφάλεια του.

Το σχέδιο αυτό των Ισραηλινών, το «αντέγραψαν» στην συνέχεια οι ΗΠΑ, δημιουργώντας  ένα παρεμφερές από τις ίδιες σχέδιο, με το όνομα «Μεγάλη Μέση Ανατολή» (http://www.militaire.gr/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CE%B7%CF%80%CE%B1/,http://www.huffingtonpost.gr/2016/02/16/mesh-anatolh-xarths_n_9245040.html).

Έτσι, το Ισραήλ, υποστήριξε τους Μαρωνίτες στον εμφύλιο πόλεμο του Λιβάνου, προκειμένου να σπάσει το κράτος αυτό στα δυο, ενώ παράλληλα, υποστήριξε μέσω του AIPAC (σημαντικότατης σε πολιτική ισχύ οργάνωσης του Ισραηλινού λόμπι στις ΗΠΑ), τον πόλεμο των ΗΠΑ, στο Ιράκ, προκειμένου το κράτος αυτό, όχι μόνο να διαλυθεί, αλλά και να παύσει να χρηματοδοτεί τους Παλαιστίνιους εχθρούς του.

Το ίδιο ακριβώς, έπραξε το Ισραήλ και με τις «Αραβικές Επαναστάσεις» στην λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» (ή καλύτερα «Αραβικό Χειμώνα», υποκινούμενο από τις ΗΠΑ) τα έτη 2010-2011 στην περιοχή της Μέσης Ανατολής (http://www.triklopodia.gr/%cf%80%cf%89%cf%83-%ce%b7-%cf%80%cf%84%cf%89%cf%83%ce%b7-%ce%b5%ce%bd%ce%bf%cf%83-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%ce%b8%ce%b5%cf%83%cf%84%cf%89%cf%84%ce%bf%cf%83/), πιστεύοντας ότι με την πτώση των Αράβων εθνικιστών δικτατορών, θα έπαυε οριστικά από τα νέα αυτά «δημοκρατικά πια κράτη», η οικονομική και στρατιωτική ενίσχυση των Παλαιστίνιων.

Είτε «δημοκρατικά», είτε απλά λόγω του γεγονότος, ότι τα κράτη, θα διαλυόταν οριστικά σε πολλά μικρότερα ή θα ήταν σε κατάσταση μόνιμου εμφυλίου και διάλυσης και δεν ήταν πια σε θέση, όχι μόνο να ενισχύσουν τους παλαιστινίους, αλλά ούτε καλά, καλά τα ίδια καθεαυτά.

Για τους ίδιους ακριβώς λόγους, το Ισραήλ, υποστήριξε και τους ισλαμιστές κατά του Άραβα εθνικιστή Άσαντ στον πόλεμο της Συρίας (http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2017/10/blog-post_973.html), αλλά εκεί λόγω της εμπλοκής των Ρώσων και των Ιρανών, το σχέδιο αυτό του, απέτυχε για την χώρα αυτή (http://www.triklopodia.gr/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%bb%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%89%ce%bd-%ce%b1%ce%b9%cf%84%ce%b9%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%bf%ce%b4/).

Την ίδια περίοδο, το Ισραήλ, ιδιαίτερα μετά την άνοδο των ουαχαμπιτών στην περιοχή (http://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%83-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%89%ce%bd-%ce%b9%ce%b4e%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%cf%89%ce%bd/,http://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%ce%b5%ce%bd%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b2%cf%89%ce%bd-%cf%85%cf%80%ce%bf-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bc%cf%89%ce%b1%ce%bc%ce%b5%ce%b8-%cf%84/), μέσω του τωρινού πρωθυπουργού και ηγέτη του, του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, προσπάθησε, να περιορίσει την απειλητική για αυτό επέκταση του ισλαμισμού, την οποία υποστήριζαν Σαουδική Αραβία-Κατάρ-Τουρκία, ιδιαίτερα ύστερα από την ανακήρυξη και επέκταση του ISIS, στην προσπάθεια του να επαναγκαθιδρύσει το παλαιό Ισλαμικό Χαλιφάτο (http://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%83-%cf%84%ce%b6%ce%b9%cf%87%ce%b1%ce%bd%cf%84-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%87%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%86%ce%b7%ce%b4%cf%89%ce%bd-%cf%84/).

Έτσι, το Ισραήλ, ενώ υποστήριξε τους φανατικούς ισλαμιστές εχθρούς του Σύρου ηγέτη Άσαντ, ακόμα και τον ίδιο τον ISIS για ένα χρονικό διάστημα, όταν είδε ότι αυτός σταθεροποιήθηκε στις θέσεις του και άρχισε να στρέφεται κατά των πρώην εργοδοτών του (αντί να φέρνει μόνιμο εμφύλιο και χάος όπως ήθελαν οι Ισραηλινοί στην περιοχή), στράφηκε εναντίον του.

Στην συνέχεια, οι Ισραηλινοί, υποστήριξαν το πραξικόπημα του στρατηγού Αλ Σίσι (από κοινού με την Σαουδική Αραβία) κατά του ισλαμιστή Μόρσυ (ο οποίος ήταν πιόνι του Κατάρ) στην Αίγυπτο.

Κατάφεραν παράλληλα, και μέσω της επιρροής τους στον πρόεδρο Τραμπ (http://corfiatiko.blogspot.gr/2017/10/blog-post_583.html), να αναγκάσουν τους Σαουδάραβες, να εγκαταλείψουν τον ISIS (http://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%ce%ba%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%81-%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%83-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b5/), τον οποίο αυτοί, μαζί το Κατάρ και την Τουρκιά, είχαν δημιουργήσει, εξοπλίσει και χρηματοδοτήσει, με σκοπό να ξαναφτιάξουν την παλαιά Αυτοκρατορία των Αβασσίδων υπό την ηγεσία τους (http://www.triklopodia.gr/%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%b5%cf%83-%ce%bf%ce%bc%ce%bf%ce%b9%ce%bf%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%83-%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b9%ce%ba%cf%89%ce%bd-%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%b1%cf%83/).

[Για τους παρομοίους λόγους, οι Ισραηλινοί υποστηρίζουν και την ίδρυση του Μεγάλου Κουρδιστάν-http://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%bf-%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%83-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b9%cf%83%cf%81%ce%b1%ce%b7%ce%bb-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bc%ce%b5%cf%83%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%b7/, http://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b4%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%ce%bf%ce%bc%ce%bf%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf-%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84/].

Ταυτόχρονα όμως, συνεργάστηκαν με την Σαουδική Αραβία, εναντίον του Ιράν και της επιρροής του στην περιοχή (αλλά και εναντίον των Ρώσων συμμάχων του), νιώθοντας ότι απειλούνται καίρια από αυτό, και θεωρώντας το τον νούμερο ένα εχθρό τους στην περιοχή (http://www.offtherecord.net.gr/2017/05/25/%CF%87%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CF%87%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%83%CE%B1%CE%BF%CF%85/). 

Το ίδιο έπραξαν και στην περίπτωση του Κατάρ (http://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%ce%ba%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%b2%ce%b5%ce%b9%cf%84-%ce%b7-%ce%ba%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%81-%ce%ba/), αλλά και με άλλους εχθρούς του Ισραήλ (https://thediplomat.com/2017/05/why-did-north-korea-just-threaten-israel/,http://www.defenddemocracy.press/tillerson-trump-and-netanyahu/, http://www.defenddemocracy.press/netanyahus-road-to-iran-runs-through-north-korea/).

[Εννοείται βέβαια, πως όταν οι Ισραηλινοί νιώσουν ότι δεν χρειάζονται πια τους Σαουδάραβες, θα κάνουν τα πάντα για να τους διαλύσουν και αυτούς, όπως ακριβώς θα κάνουν και με το Κατάρ.

Αλώστε, Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, χρηματοδοτήσαν την ισλαμική τρομοκρατία στην περιοχή, ενώ και το «Αραβικό ΝΑΤΟ», το οποίο δημιούργησαν οι Σαουδάραβες στην περιοχή (http://lithosfotos.blogspot.gr/2016/04/1831-1839.html), μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνο για τους Ισραηλινούς, ιδιαίτερα αν εκλείψει η κοινή για Άραβες και Ισραηλινούς, «Ιρανική απειλή» και η στρατιωτική αυτή συμμαχία, στραφεί στην συνέχεια κατά του Ισραήλ].

Εκτός αυτών όμως και άλλα παράδοξα έχουν συμβεί στην πολιτική του Ισραήλ, σε σχέση με την ΕΕ.

Πολλοί πολιτικοί του, έχουν αρχίσει να αναπτύσσουν στενές πολίτικές σχέσεις με ανερχόμενα ευρωπαϊκά πολιτικά κινήματα, ευρωσκεπτικιστικά, ακροδεξιά, λαϊκίστικά, αντιισλαμικά, ακόμα και καθαρά ναζιστικά, των οποίων οι ηγέτες, είναι ταυτόχρονα άκρως φιλοισραηλινοί.

[π.χ. με τον Φαράτζ στην Μεγάλη Βρετάνια, την Λεπέν στην Γαλλία, τον Ουίλντερς στην Ολλανδία, τον Σαλβίνι ή τον Γκριλο στην Ιταλία, το AfD στην Γερμάνια κ.λ.π-(http://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bf%cf%83%ce%b9%ce%b1/), ακόμα και στην Καταλονία (http://www.triklopodia.gr/%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%af-%ce%b6%ce%b7%cf%84%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%cf%84%ce%b7-%ce%b2%ce%bf%ce%ae%ce%b8%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b9%cf%83%cf%81/#, ).

Δεν πρέπει επίσης  κανείς να ξεχνάει, πως κάποιοι από τους ηγέτες αυτούς, έχουν παντρευτεί και άτομα ισραηλινής καταγωγής, όπως π.χ. η Λεπέν, ενώ ακόμα και στις ΗΠΑ, η κόρη του προέδρου Τραμπ, η Ιβάνκα, έχει άντρα ισραηλινό, και η ίδια έχει ασπαστεί επίσημα τον ιουδαϊσμό].

Όλα αυτά τα αντιευρωπαϊκά κόμματα, λαμβάνουν σημαντικό εκλογικό ποσοστό στις χώρες καταγωγής τους, ενώ άλλα αναμένονται είτε να συγκυβερνήσουν μαζί άλλα σε αυτές (π.χ. στην Αυστρία), είτε ακόμα και να πάρουν αυτοτελώς την εξουσία (π.χ. σε Ιταλία και Τσεχία).

Οι Ισραηλινοί, ετοιμάζονται απλά για την αλλαγή ηγεσίας στις χώρες αυτές, έτσι ώστε, όταν αυτή συμβεί, να είναι έτοιμοι να την εκμεταλλευτούν, αποκτώντας πιο «δυναμικούς» συμμάχους, οι οποίοι θα είναι έτοιμοι να πολεμήσουν με χαρά τους κοινούς ισλαμοφασίστες εχθρούς τους (και με την βοήθεια των ΗΠΑ φυσικά).

[Η συνεργασία αυτή, ναζιστών, ακροδεξιών και Ισραηλινών, δεν πρέπει να ξαφνιάζει.

Αλώστε όπως δείχνουν πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα, πριν, άλλα και κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ένα μειοψηφικό, αλλά σημαντικό μέρος του τότε Σιωνιστικού κινήματος, συνεργάστηκε με τους Ναζί κατά των ίδιων των συμπατριωτών τους και ενώ μπορούσε να τους βοηθήσει να φύγουν από την Γερμάνια και την Ευρώπη, δεν το έπραξε.

Αυτό το έκανε, διότι οι περισσότεροι εβραϊκής καταγωγής κάτοικοι της Ευρώπης, ήθελαν να παραμείνουν σε αυτή, αντί να μεταναστεύσουν στο κράτος του Ισραήλ, που ήθελαν να δημιουργήσουν οι Σιωνιστές.

Έτσι αυτοί, τους αφήσαν στην τύχη τους, για να φύγουν μετά από όσα θα πάθαιναν από μονοί τους, «τρέχοντας» προς το κράτος του Ισραήλ, σαν την «μονή εστία ασφάλειας για αυτούς», αλλά επίσης και για να κερδηθεί διεθνής συμπάθεια και στήριξη, λόγω των πολλών θυμάτων των Εβραίων].

Και δεν είναι μόνο αυτό ανησυχητικό σημείο για το Ισραήλ, αλλά το γεγονός πως ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός του, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, σχετίζεται (όπως ακριβώς και ο πρότερος ηγέτης της χωράς, ο Αριέλ Σαρόν), με εξτρεμιστικές, φονταμενταλιστικές και ιδιαίτερα επικίνδυνες θρησκευτικές εβραϊκές οργανώσεις.

Οργανώσεις, που δεν ήταν μόνο υπεύθυνες για την δολοφονία του πρώην ισραηλινού πρωθυπουργού Ραμπιν ή για την προβοκατόρικη διοργάνωση της «ένοπλης επίσκεψης» του Αριέλ Σαρόν στα ιερά προσκυνήματα (τζαμιά) των μουσουλμάνων στην Ιερουσαλήμ (η οποία πυροδότησε την δεύτερη Ιντιφάντα των Παλαιστίνιων) το 2000, μαζί με αντιπροσωπεία του κόμματος Λικούντ και ένα μεγάλο αριθμό ισραηλινών ΜΑΤ, άλλα και για πολύ χειρότερες «φαεινές ιδέες».

Μία από τις οργανώσεις αυτές, ήταν η οργάνωση με την ονομασία «Το Όρος του Ναού», η οποία προσπάθησε να ανατινάξει τα δυο ιερά τεμένη των μουσουλμάνων στην Ιερουσαλήμ, το τέμενος του Ομάρ και το τζαμί Αλ-Ακσά (το τρίτο και τέταρτο πιο ιερό τόπο όλων των μουσουλμάνων αντίστοιχα).

Προσπάθησε να υλοποιήσει όλα αυτά τα σχέδια της, με την πεποίθηση πως μια τέτοια πράξη, θα οδηγούσε όλους τους μουσουλμάνους σε μια παγκόσμια τζιχάντ (δηλαδή έναν παγκόσμιο ιερό θρησκευτικό πόλεμο), έναντι του Ισραήλ και των Δυτικών Συμμάχων του (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ), δηλαδή σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο (http://corfiatiko.blogspot.gr/2017/10/blog-post_937.html).

[Όπως ακριβώς, η βεβήλωση των ιερών προσκυνημάτων του Χριστιανισμού, καθώς και του Πανάγιου Τάφου του Κυρίου, οδήγησε στην πρώτη Σταυροφορία από τους Δυτικούς-καθολικούς, υπό τον πάπα.

Ή όπως η προβοκατόρικη δολοφονία του διάδοχου του Αυστροουγγρικού Θρόνου, Φραγκίσκου-Φερδινάνδου, από τον Γκαβρίλο Πρίντσιπ, πυροδότησε την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου].

Την σύγκρουση αυτή, οι φονταμελιστές αυτοί, την έβλεπαν σαν τον εσχατολογικό πόλεμο του Γωγ-Μαγώγ, μετρά το πέρας του οποίου, καθώς και του παγκόσμιου χάους και την καταστροφή που αυτός θα επέφερε, θα εμφανιζόταν ο «Μεσσίας» του Ισραήλ, ο οποίος θα υπέτασσε όλους τους λαούς σε αυτό, θα έφτιαχνε τον τρίτο Ναό του Σολομώντα, ενώ ταυτόχρονα θα εξόντωνε ανηλέως όλους τους εχθρούς των Εβραίων και θα εγκαθίδρυσε για πάντα την παγκόσμια κυριαρχία τους.

Φυσικά, οι τρομοκράτες αυτοί, συνελήφθησαν λίγο πριν καταφέρουν να ανατινάξουν τα τζαμιά, άλλα η οργάνωση τους, καθώς και τα σχέδια τους παρέμειναν.

Και το χειρότερο είναι, πως υποστηρικτές τέτοιων οργανώσεων, είναι και ισχυρά πολιτικά πρόσωπα της χώρας αυτής, όπως ο πρωθυπουργός της, ο Νετανιάχου ή υπουργός  εξωτερικών της, ο Αβιντγκόρ Λίμπερμαν (http://corfiatiko.blogspot.gr/2017/10/blog-post_134.html), ο οποίος έχει στενές σχέσεις και με την μαφία.

[Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ, πως ο υποτιθέμενος αυτός ηγέτης των φονταμενταλιστών αυτών Εβραίων, μόνο ο «Μεσσίας» ή ο Ιησούς Χριστός δεν θα ήταν, αλλά στην πραγματικότητα, κάποιος ακριβώς αντίθετος του, ο οποίος θα προσπαθούσε να πάρει με απατή την θέση του, ακόμα και αν είχε την υποστήριξη του αρχιαιρετικού πια, οικουμενιστή και συγκριτιστή, πάπα της Ρώμης-(http://www.triklopodia.gr/%cf%80%cf%89%cf%83-%ce%b7-%ce%bb%ce%b1%ce%b8%ce%bf%cf%83-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%cf%87%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bb%ce%b1%cf%89%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%cf%89/).

Πιο πολύ, μία τέτοια κατάσταση, θα θύμιζε την αποτυχημένη προσπάθεια ανάδειξης ως «παγκόσμιου Μεσσία», του Κρισναμούρτι, από την θεοσοφίστρια Αλίκη Μπέιλι μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ή ακόμα περισσότερο την άνοδο του Χίτλερ στην Γερμάνια μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929, άλλα τώρα πια σε παγκόσμια κλίμακα, αντί μόνο σε μία χώρα.

Και μόνο η σκέψη πραγματοποίησης τέτοιων σχεδίων, δείχνει το ποσό επικίνδυνοι θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα και ηγέτες κρατών, αν αφήσουν ποτέ να γίνουν πραγματικότητα τα σχέδια τέτοιων φανατικών φονταμενταλιστών εθνικιστών].

Ενώ ακόμα και η συμμαχία του Ισραήλ με την χώρα μας (http://www.defence-point.gr/news/ethni-politismi-thriskies-eteries-echoun-apofanthi-gia-ton-eastmed), δεν θα πρέπει σε καμμιά περίπτωση να θεωρείται πανάκεια ή μόνιμη. 

Το Ισραήλ, ήταν πάντα σε συμμαχία με την κεμαλική Τουρκία, και μόνο με την άνοδο του ισλαμιστή Ερντογάν, στράφηκε εναντίον της, όπως και οι ΗΠΑ (http://www.triklopodia.gr/geografia-einai-anikiti/#).

Έτσι, αν δημιουργηθεί το Μεγάλο Κουρδιστάν ή-και ο Ερντογάν πέσει από την ηγεσία της Τουρκίας, είτε ειρηνικά, είτε με πραξικόπημα (http://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b4/), και οι κεμαλικοί σύμμαχοι του Ισραήλ γυρίσουν στην εξουσία, το πιθανότερο είναι το Ισραήλ να εγκαταλείψει την συμμαχία του με την Ελλάδα και να προτιμήσει ξανά αυτή των Τούρκων.

Ή ακόμα και να χρησιμοποιήσει την συμμαχία με την χώρα μας ή με τους Τούρκους, προκειμένου να δημιουργήσει «τεχνητά» την κατάλληλη στιγμή, μια εμπόλεμη κατάσταση Ελλήνων-Τούρκων, προκειμένου να κλείσουν (λόγω πολέμου) τα στενά του Βοσπόρου για τους Ρώσους, αν το Ισραήλ, αποφασίσει μαζί με τις ΗΠΑ να χτυπήσει το Ιράν ή την Συρία.

Και φυσικά, δημιουργώντας ταυτόχρονα στους Ρώσους και άλλα πολεμικά μέτωπα (http://www.triklopodia.gr/%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%be%ce%b1%cf%81%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%bf%cf%80%ce%bf/), έτσι ώστε αυτού, απασχολημένοι με αυτά, να μην μπορούν να ενισχύσουν τους συμμάχους τους.

Βλέπουμε λοιπόν, ποσό επικίνδυνη έχει καταστεί πια η διεθνής γεωπολιτική σκηνή, και το μόνο σίγουρο είναι πια, πως μόνο μια σωστή διαχείριση από μέρους όλων μας, θα μπορέσει να αποτρέψει κανείς κάποιούς τρελούς να επιτύχουν τους παρανοϊκούς στόχους τους, οι οποίοι συνοψίζονται απλά στην περίπτωση στην φράση: «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».

[Εν τω μεταξύ, οι Ρώσοι παρωθούν πολιτικά την επιρροή τους (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2017/10/blog-post_614.html,), ενώ οι Ιταλοί του Βορρά ετοιμάζονται να κάνουν το δικοί τους δημοψήφισμα αυτονομίας (http://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/637814_italia-apostaseis-apo-s-mperloyskoni-gia-dimopsifisma-aytonomias-ton, http://www.efsyn.gr/arthro/kai-i-italia-se-rythmoys-dimopsifismatos).

Ταυτόχρονα, ο «γενναίος» ηγέτης των Καταλανών, φαίνεται πως μετά τα μέτρα που πηρέ ο Ραχόι εναντίον του (http://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/638070_ektakto-i-ispaniki-kyvernisi-energopoiise-arthro-155-anastelletai-i, http://www.triklopodia.gr/%ce%ad%ce%ba%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%bf-%cf%85%cf%80%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%b9%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b9%cf%83%cf%80/, http://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/638115_symfonisan-gia-syntagmatiki-anatheorisi-m-rahoi-kai-psantseth), τις πιέσεις της ΕΕ, αλλά και την έγερση «αγρίων παλαιών ιδεών» στην Ισπανία (http://www.zougla.gr/kosmos/article/ispania-fasistiki-xeretismi-se-diadilosi-iper-tis-enotitas, https://www.pentapostagma.gr/2017/10/%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7.html), σήμανε (τουλάχιστον για την ώρα), «Ισπανική υποχώρηση» στην ανεξαρτησία της Καταλονίας (http://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/637958_katapies-tin-amesi-anakiryxi-tis-katalanikis-anexartisias-o, http://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/638218_kolotumba-o-ellinikos-politikos-oros-poy-yiothetise-o-proedros-tis)]!!!